تکنولوژی جوش
مقدمه ای درباره تکنولوژی جوش:
در ﺻﻨﻌﺖ, ﻫﺮ ﺳﺎزه ﻓﻠﺰی از ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ رﻳﺨﺘﻪ ﮔﺮی ﺷﺪه, ﻧﻮرد ﻛﺎری ﺷﺪه ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻛﺎری ﺷﺪه ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد و اﻳﻦ ﻗﻄﻌﺎت ﺑﻪ روﺷﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: ﭘﻴﭻ, ﭘﺮچ, ﺧﺎر, ﭘﻴﻦ, ﻟﺤﻴﻢ و ﺟﻮش روﺷﻬﺎی ﻓﻮق را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺻﻮرت ذﻳﻞ دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪی ﻧﻤﻮد:
اﻟﻒ) اﺗﺼﺎل ﻣﻮﻗﺖ: ﭘﻴﭻ, ﭘﻴﻦ, ﺧﺎر.
ب) اﺗﺼﺎل ﻧﻴﻤﻪ ﻣﻮﻗﺖ: ﭘﺮچ, ﻟﺤﻴﻢ
ج) اﺗﺼﺎل داﺋﻢ: ﺟﻮﺷﻜﺎری.
اﺗﺼﺎل ﻣﻮﻗﺖ: ﺑﻪ اﺗﺼﺎﻟﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﺟﺪا ﻧﻤﻮدن ﻋﺎﻣﻞ اﺗﺼﺎل (ﭘﻴﭻ, ﭘﻴﻦ, ﺧﺎر), ﺑﻪ ﻓﻠﺰ ﭘﺎﻳﻪ و ﻋﺎﻣﻞ اﺗﺼﺎل آﺳﻴﺒﻲ وارد ﻧﻤﻲ ﮔﺮدد.
اﺗﺼﺎل داﺋﻢ: ﺑﻪ اﺗﺼﺎﻟﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﺟﺪا ﻧﻤﻮدن ﻋﺎﻣﻞ اﺗﺼﺎل (ﭘﻴﭻ, ﭘﻴﻦ, ﺧﺎر), ﻫﻢ ﻓﻠﺰ ﭘﺎﻳﻪ و ﻫﻢ ﻋﺎﻣﻞ اﺗﺼﺎل آﺳﻴﺐ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ.
ﻣﺰﻳﺖ اﺗﺼﺎل داﺋﻢ:
١. اﺳﺘﺤﻜﺎم آن ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ.
٢. اﻣﻜﺎن آب ﺑﻨﺪی وﺟﻮد دارد.
٣. ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد.
۴. آﻣﺎده ﺳﺎزی ﻛﻤﺘﺮی ﻧﻴﺎز دارد.
۵. ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن ﻋﺎﻣﻞ اﺗﺼﺎل ﺷﻞ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد.
ﺟﻮﺷﻜﺎری
ﺗﻌﺮﻳﻒ: ﻋﻤﻞ اﻳﺠﺎد ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﻴﻦ اﺗﻤﻬﺎی دو ﺟﺴﻢ را ﺟﻮﺷﻜﺎری ﮔﻮﻳﻨﺪ. اﻳﻦ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻴﻦ دو ﻓﻠﺰ ﻫﻢ ﺟﻨﺲ و ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻫﻤﺠﻨﺲ, ﺑﻴﻦ ﻓﻠﺰ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻓﻠﺰ و ﻳﺎ
ﺑﻴﻦ دو ﻣﺎده ﻏﻴﺮ ﻓﻠﺰی (ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ) اﻧﺠﺎم ﺷﻮد.
ﻋﻤﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺣﺮارت و ﻳﺎ ﺑﺪون ﺣﺮارت, ﺑﺎ ﻓﺸﺎر ﻳﺎ ﺑﺪون ﻓﺸﺎر, ﺑﺎ ﻣﺎده ﻛﻤﻜﻲ ﻳﺎ ﺑﺪون آن اﻧﺠﺎم ﺷﻮد.
ﺟﻮﺷﻜﺎری از ﻧﻈﺮ ذوب ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﻛﻠﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪی ﻣﻲ ﮔﺮدد.
١- ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻏﻴﺮ ذوﺑﻲ
٢- ﺟﻮﺷﻜﺎری ذوﺑﻲ
۱- ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻏﻴﺮ ذوﺑﻲ:
در اﻳﻦ روﺷﻬﺎ ﺑﺪون ذوب ﻟﺒﻪ ﻫﺎی اﺗﺼﺎل, ﻋﻤﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎری اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﮔﻴﺮد.
۲- ﺟﻮﺷﻜﺎری ذوﺑﻲ:
در اﻳﻦ روش ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺣﺮارت ﻟﺒﻪ ﻫﺎی اﺗﺼﺎل ذوب ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎده ﻛﻤﻜﻲ و ﻳﺎ ﺑﺪون آن ﻋﻤﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎری اﻧﺠﺎم ﻣﻲ شود.
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺣﺮارﺗﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
１- ﺷﻴﻤﻴﺎﺋﻲ
２- اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ
３- ﻧﻮری
ﺟﻮﺷﻜﺎری اﻛﺴﻲ ﮔﺎز OFW
در اﻳﻦ روش ﮔﺎز ﺳﻮﺧﺘﻨﻲ ﺑﺎ اﻛﺴﻴﮋن ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ وارد ﻣﺤﻔﻈﻪ اﺧﺘﻼط ﻣﺸﻌﻞ ﺷﺪه و ﭘﺲ از ﻣﺨﻠﻮط ﺷﺪن از ﺳﺮ ﻧﺎزل ﻣﺸﻌﻞ ﺧﺎرج ﺷﺪه و ﻣﺤﺘﺮق ﻣﻲ ﺷﻮد
ﻣﺰاﻳﺎی ﺟﻮﺷﻜﺎری اﻛﺴﻲ ﮔﺎز:
١. ﺗﺠﻬﻴﺰات آن ﺳﺎده و ارزان ﻗﻴﻤﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
٢. ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
٣. ﺑﺮای ﺟﻮﺷﻜﺎری ورﻗﻬﺎی ﻧﺎزک, ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﺟﺪار ﻧﺎزک و ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﻛﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ.
۴. اﻣﻜﺎن ﻟﺤﻴﻢ ﻛﺎری ﻧﺮم و ﺳﺨﺖ وﺟﻮد دارد.
۵. درﺟﻪ رﻗﺖ آن ﻛﻢ اﺳﺖ
ﻣﻌﺎﻳﺐ ﺟﻮﺷﻜﺎری ﮔﺎز:
١. ﺳﺮﻋﺖ ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻛﻢ اﺳﺖ.
٢. ﺣﺮارت ورودی ﺑﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺑﺎﻻ اﺳﺖ.
٣. ﺟﻮﺷﻜﺎری ورﻗﻬﺎی ﺿﺨﻴﻢ ﺑﻪ ﺟﺰ در ﻛﺎرﻫﺎی ﺗﻌﻤﻴﺮاﺗﻲ ﻣﻘﺮون ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
۴. ﺧﻄﺮ ﭘﺲ زدن ﺷﻌﻠﻪ و اﻣﻜﺎن اﻧﻔﺠﺎر وﺟﻮد دارد.
۵. ﻫﻤﻪ ﻧﻮع ﻓﻠﺰ را ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺑﺎ اﻳﻦ روش ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻧﻤﻮد.
ﮔﺎزﻫﺎی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﺟﻮﺷﻜﺎری اﻛﺴﻲ ﮔﺎز:
ﮔﺎزﻫﺎی ﻣﺼﺮﻓﻲ ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.
١. ﮔﺎز ﺳﻮﺧﺘﻨﻲ
٢. ﮔﺎز ﻋﺎﻣﻞ
در ﺑﻴﻦ ﮔﺎزﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد, ﮔﺎز اﺳﺘﻴﻠﻦ دارای ﻫﻤﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ذﻛﺮ ﺷﺪه ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد
ﻛﭙﺴﻮل اﺳﺘﻴﻠﻦ:
ﻛﭙﺴﻮل اﺳﺘﻴﻠﻦ از ورق ﻓﻮﻻدی و ﺑﻪ روش ﺟﻮﺷﻜﺎری ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻓﺸﺎر ﻛﻤﺘﺮ ﮔﺎز اﺳﺘﻴﻠﻦ, ﺿﺨﺎﻣﺖ دﻳﻮار ﻛﭙﺴﻮل در ﺣﺪود ۴ ﺗﺎ ۵ ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮ
ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺘﺮاﻛﻢ ﻛﺮدن ﮔﺎز اﺳﺘﻴﻠﻦ در ﻓﺸﺎر ﺑﺎﻻی ۲bar ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎک ﺑﻮده و اﻣﻜﺎن اﻧﻔﺠﺎر وﺟﻮد دارد. ﺑﺮای ذﺧﻴﺮه ﺳﺎزی ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﺎز اﺳﺘﻴﻠﻦ در ﻓﺸﺎر
ﺑﺎﻻﺗﺮ, آن را در داﺧﻞ ﻣﺎﻳﻊ اﺳﺘﻦ ﺣﻞ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﻣﺸﻌﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎری
وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺸﻌﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎری اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺎز اﻛﺴﻴﮋن و ﮔﺎز ﺳﻮﺧﺘﻨﻲ را ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﻣﻌﻴﻨﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺨﻠﻮط ﻧﻤﻮده و آن را ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﺮﻋﺖ اﺣﺘﺮاق ﮔﺎز
از ﺳﺮ ﻣﺸﻌﻞ ﺧﺎرج ﺳﺎزد.
ﻣﺸﻌﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎری از ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ذﻳﻞ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ:
١. ﺷﻴﺮﻫﺎی اﻛﺴﻴﮋن و اﺳﺘﻴﻠﻦ
٢. دﺳﺘﻪ ﻣﺸﻌﻞ
٣. ﻟﻮﻟﻪ اﺧﺘﻼط
۴. ﻧﺎزل
دو ﻧﻮع ﻣﺸﻌﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎری وﺟﻮد دارد. ﻧﻮع اول ﻣﺸﻌﻠﻬﺎی اﻧﮋﻛﺘﻮری ﻳﺎ ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﻮع دوم ﻣﺸﻌﻞ ﻓﺸﺎر ﻣﺴﺎوی ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻧﻴﺮو در ﺟﻮش ﻛﺎری:
۱) دﺳﺘﮕﺎﻫﺎی ﺟﻮش ﻛﺎری. ﺟﺮﻳﺎن اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺮای ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻗﻮس اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ را ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. دﺳﺘﮕﺎﻫﺎی ﺟﻮﺷﻜﺎری ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ
ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ.
اﻟﻒ- ﻣﻮﻟﺪﻫﺎ
ب- ﻣﺒﺪﻟﻬ
ﺳﻴﻜﻞ ﻛﺎری :
ﺳﻴﻜﻞ ﻛﺎری ﻣﺪت زﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻳﻚ آﻣﭙﺮ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺎ دﺳﺘﮕﺎه ﺟﻮش ﻛﺎری ﻧﻤﻮد، ﺑﺪون آﻧﻜﻪ آﺳﻴﺐ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ.
اﻳﻦ ﻣﺪت زﻣﺎن ً ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ده دﻗﻴﻘﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎدآور ﺷﺪ وﻗﺘﻲ دﺳﺘﮕﺎه ﺟﻮﺷﻜﺎری دارای ﺧﺮوﺟﻲ ۵۰۰ آﻣﭙﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ
ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻌﻠﻮم ﺑﺎ ۵۰۰ آﻣﭙﺮ ﺟﻮش ﻛﺎری ﻛﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﺑﺎﻋﺚ داغ ﺷﺪن و ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺳﻴﻢ ﭘﻴﭻ ﻫﺎ و ﻣﺪارات داﺧﻠﻲ دﺳﺘﮕﺎه ﻣﻲ ﮔﺮدد.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮای دﺳﺘﮕﺎه ﻫﺎ ﺳﻴﻜﻞ ﻛﺎری ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲ ﮔﺮدد و ﺳﻴﻜﻞ ﻛﺎری در ۳۰% و ۶۰% و ۱۰۰% در ﭘﻼک ﻣﺸﺨﺼﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﻗﻴﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﺮای ﻣﺜﺎل
وﻗﺘﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺳﻴﻜﻞ ﻛﺎری دﺳﺘﮕﺎه در ۵۰۰ آﻣﭙﺮ ۳۰% اﺳﺖ ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺪت ۳ دﻗﻴﻘﻪ ﺑﺎ ۵۰۰ آﻣﭙﺮ ﺟﻮش ﻛﺎری ﻧﻤﻮده و ﺑﻪ ﻣﺪت ۷ دﻗﻴﻘﻪ
دﺳﺘﮕﺎه روﺷﻦ ﺑﻮده وﻟﻲ ﺟﻮش ﻛﺎری اﻧﺠﺎم ﻧﮕﻴﺮد ﺗﺎ دﺳﺘﮕﺎه ﺧﻨﻚ ﺷﻮد. ﻣﺜﺎل دوم : ﺳﻴﻜﻞ ﻛﺎری دﺳﺘﮕﺎه ﻳﺪر ۳۰۰ آﻣﭙﺮ ۶۰% اﺳﺖ ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ۳۰۰
آﻣﭙﺮ ﺑﻪ ﻣﺪت ۶ دﻗﻴﻘﻪ ﺟﻮش ﻛﺎری ﻧﻤﻮده و ۴ دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺮای ﺧﻨﻚ ﺷﺪن اﺳﺘﺮاﺣﺖ دﻫﻴﺪ. ﻣﺜﺎل ﺳﻮم : ﺳﻴﻜﻞ ﻛﺎری دﺳﺘﮕﺎﻫﻲ در ۲۰۰ آﻣﭙﺮ
۱۰۰% اﺳﺖ ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺎ ۲۰۰ آﻣﭙﺮ ﺑﻄﻮر ﻣﺪاوم ﺑﺎ دﺳﺘﮕﺎه ﺟﻮش ﻛﺎری ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﺻﺪﻣﻪ ﺑﺒﻴﻨﺪ.
ﺳﻴﻜﻞ ﻛﺎری ﺑﺮای دﺳﺘﮕﺎه ﻫﺎی ﻧﻈﻴﺮ ﺟﻮش ﻛﺎری زﻳﺮ ﭘﻮدری، ﺟﻮش ﻛﺎری ﻣﻴﮓ ، ﻣﻜﻮ ﻓﻼﻛﺲ ﻛﻮرد در ﺧﻂ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ، ﺑﺎﻳﺪ
ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. در ﺟﻮش ﻛﺎری ﺑﺎ ﻗﻮس اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ دﺳﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ زﻣﺎن وﻗﻔﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮای ﺗﻌﻮﻳﺾ اﻟﻜﺘﺮود و ﺗﻤﻴﺰ ﻛﺮدن ﮔﻞ ﺟﻮش اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد ، ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.
ﻧﺤﻮه ﺑﺮﻗﺮاری ﻗﻮس در ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ
ﺑﺮای ﺑﺮﻗﺮاری ﻗﻮس در ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻗﻮس اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ دﺳﺘﻲ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻤﺎس اﻟﻜﺘﺮود ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻛﺎر اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﮔﺮدد در ﺑﻌﻀﻲ از دﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎ از ﺳﻴﺴﺘﻢ
(Hot.start) اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﮔﺮدد.
در اﻳﻦ روش در ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﻮک اﻟﻜﺘﺮود ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻛﺎر آﻣﭙﺮی ۱/۵ ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه ، اﻋﻤﺎل ﺷﺪه و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺑﺮﻗﺮاری ﻗﻮس آﻣﭙﺮ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و
ﺑﻪ ﺣﺪ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه ﻣﻲ رﺳﺪ
در ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻣﻴﮓ ، ﻣﮓ و ﻓﻼﻛﺲ ﻛﻮرد ﭼﻮن ﻗﻄﺮ ﺳﻴﻢ ﺟﻮش ﻣﺼﺮﻓﻲ ﻧﺎزک ﺑﻮده و آﻣﭙﺮ ﺑﺴﻴﺎر
ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﻮک ﺳﻴﻢ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻛﺎر ﺳﻴﻢ ذوب ﺷﺪه و ﻗﻮس ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد.
در ﻓﺮآﻳﻨﺪ زﻳﺮ ﭘﻮدری در ﺳﻴﻤﻬﺎی ﻧﺎزک از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺮﺧﻮرد ﺳﻴﻢ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻛﺎر ﻗﻮس ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻲ ﺷﻮد. در ﺳﻴﻢ ﻫﺎی ﻗﻄﻮرﺗﺮ ﻧﻮک ﺳﻴﻢ ﺗﺤﺖ زاوﻳﻪ ﺑﺮﻳﺪه ﻣﻲ
ﺷﻮد ﺗﺎ در ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻗﻮس ﺑﺮاﺣﺘﻲ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد ﻳﺎ از ﺳﻴﻢ ﻇﺮﻓﺸﻮﻳﻲ ﺑﺼﻮرت ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺷﺪه در ﻧﻮک ﺳﻴﻢ و ﺳﻄﺢ ﻛﺎر و ﻳﺎ از ﺳﻴﺴﺘﻢ HF ﻧﻴﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ
ﮔﺮدد.
ﺟﻮش ﻛﺎری ﻗﻮس اﻟﻜﺘﺮﻳﻚ ﺑﺎ ﮔﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ
ﺟﻮش ﻛﺎری ﻗﻮس اﻟﻜﺘﺮﻳﻚ ﺑﺎ ﮔﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ و اﻟﻜﺘﺮود ﻣﺼﺮف ﻧﺸﺪﻧﻲ (ﺗﻨﮕﺴﺘن)
ﻗﻮس اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ ﮔﺮﻣﺎی ﻻزم را ﺑﺮای ﺟﻮش ﻛﺎری ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻋﻤﻞ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺎزﻫﺎی آرﮔﻮن و ﻫﻠﻴﻮم ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد آرﮔﻮن اﻏﻠﺐ در اروﭘﺎ
اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻫﻠﻴﻮم ﺑﻴﺸﺘﺮ در آﻣﺮﻳﻜﺎ زﻳﺮ ﮔﺎزﻫﺎی ﻃﺒﻴﻌﻲ آﻧﻬﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻘﺪار زﻳﺎدی ﻫﻠﻴﻮم ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺟﻮش ﻛﺎری ﮔﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺑﺎ اﻟﻜﺘﺮود ﻣﺼﺮف ﺷﺪﻧﻲ
ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪ اﻏﻠﺐ M.I.G ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد در اﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪ اﻟﻜﺘﺮود ﻣﺼﺮف ﺷﺪﻧﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻮس اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ ذوب ﺷﺪه و ﺳﺒﺐ ﭘﺮ ﻛﺮدن درز ﺟﻮش ﻣﻲ ﺷﻮد
ﮔﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ
ﻧﻮع ﮔﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ اﺛﺮات زﻳﺎدی ﺑﺮ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﺟﻮش ﻛﺎری دارد. ﮔﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ از اﻟﻜﺘﺮود و ﺣﻮﺿﭽﻪ ﺟﻮش در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻮا ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ
اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ
ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻣﻮارد زﻳﺮ را ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ.
- ﻓﻠﺰ ﭘﺎﻳﻪ
- ﻧﻮع ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﺟﻮﺷﻜﺎری
- ﺧﻮاص ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز در ﺟﻮش ﺷﻜﻞ (۱۱)
ﺑﺮای ﻓﺮآﻳﻨﺪ TIG ﻓﻘﻂ از ﮔﺎزﻫﺎی ﺧﻨﺜﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ
ﺑﺮای ﻓﺮآﻳﻨﺪ MIG/MAG ﻫﻢ از ﮔﺎز ﺧﻨﺜﻲ و ﻫﻢ ﮔﺎز ﻓﻌﺎل ﺑﻬﺮه ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ.
ﺟﻮش ﻛﺎری ﺑﻪ روش ﺗﻴﮓ
ﺟﻮﺷﻜﺎری ﺑﺎ اﻟﻜﺘﺮود ﺗﻨﮕﺴﺘﻨﻲ و ﮔﺎز ﻣﺤﺎﻓﻆ GTAW ﻳﻚ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺟﻮﺷﻜﺎری ذوﺑﻲ ﺑﻮده و ﺣﺮارت ﻻزم ﺑﺮای ذوب ﻓﻠﺰ ﭘﺎﻳﻪ و ﺳﻴﻢ ﺟﻮش ﻣﺼﺮﻓﻲ از ﻃﺮﻳﻖ
ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻗﻮس اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ ﺑﻴﻦ اﻟﻜﺘﺮود ﺗﻨﮕﺴﺘﻨﻲ (ﻏﻴﺮﻣﺼﺮﻓﻲ) و ﺳﻄﺢ ﻛﺎر اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﮔﺮدد
ﻣﺰاﻳﺎی ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺟﻮﺷﻜﺎری ﺗﻴﮓ
٢- ﺣﺎﺻﻞ اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ، ﺟﻮش ﺑﺎ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺑﺎﻻ و ﺑﺪون ﻋﻴﺐ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
٣- اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺑﺪون ﭘﺎﺷﺶ ﺟﺮﻗﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ در ﺻﻮرﺗﻴﻜﻪ ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﭘﺎﺷﺶ ﺟﺮﻗﻪ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ.
۴- در اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻗﻄﻌﺎت را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻴﻢ ﺟﻮش و ﻳﺎ ﺑﺪون آن ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻧﻤﻮد.
۵- اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻛﻨﺘﺮل ﻋﺎﻟﻲ در ﻧﻔﻮذ ﺟﻮش ﭘﺎس رﻳﺸﻪ را اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﻣﻲ ﺳﺎزد.
۶- ﺟﻮﺷﻜﺎری ورﻗﻬﺎی ﻧﺎزک را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻻ اﻧﺠﺎم داد.
٧- اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ اﺟﺎزه ﻛﻨﺘﺮل دﻗﻴﻖ ﺑﺮ روی ﺷﻜﻞ ﮔﺮده ﺟﻮش را ﻣﻲ دﻫﺪ.
٨- اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای ﺟﻮﺷﻜﺎری اﻛﺜﺮ ﻓﻠﺰات و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻓﻠﺰات ﻏﻴﺮ ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.
ﺟﻮش ﻛﺎری ﺑﻪ روش اﻟﻜﺘﺮود دﺳﺘﻲ
اﻣﺮوزه ﺟﻮﺷﻜﺎری SWAM ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮارد ﻣﺼﺮف را در ﻣﻴﺎن ﺳﺎﻳﺮ ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎی ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻗﻮﺳﻲ دارا ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. در اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎ از ﮔﺮﻣﺎی ﻗﻮس ﺑﺮای
ذوب ﻓﻠﺰ ﭘﺎﻳﻪ و اﻟﻜﺘﺮود روﭘﻮش دار اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻓﺮاﻳﻨﺪ SMAW ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻴﺮو، ﻛﺎﺑﻞ ﻫﺎی ﺟﻮﺷﻜﺎری، اﻧﺒﺮ اﻟﻜﺘﺮودﮔﻴﺮ و اﻧﺒﺮ اﺗﺼﺎل و اﻟﻜﺘﺮود ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎ و ﻣﺤﺪودﻳﺘﻬﺎی ﻓﺮاﻳﻨﺪ SMAW
ﻗﻮس اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ دﺳﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﻛﺎرﺑﺮدی ﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎی ﺟﻮﺷﻜﺎری ﺑﻮﻳﮋه ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده در ﺗﻮﻟﻴﺪ، ﻛﺎرﻫﺎی ﺗﻌﻤﻴﺮ و ﻧﮕﻬﺪاری و در زﻣﻴﻨﻪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻣﻲ
ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻮارد زﻳﺮ از اﻫﻢ ﻣﺰاﻳﺎی اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ اﺳﺖ:
ﺗﺠﻬﻴﺰات اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺳﺎده، ارزان و ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
روﭘﻮش اﻟﻜﺘﺮود، ﻣﺎﻧﻊ از اﻛﺴﻴﺪ ﺷﺪن ﻓﻠﺰ ﺟﻮش و ﺣﻮﺿﭽﻪ در ﻃﻮل ﺟﻮﺷﻜﺎری ﻣﻲ ﺷﻮد.
ﺑﻪ ﻓﻼﻛﺲ و ﮔﺎزﻫﺎی ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻛﻤﻜﻲ، ﻧﻴﺎزی ﻧﻴﺴﺖ.
در ﻣﻨﺎﻃﻘﻲ ﻛﻪ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ آن ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻛﺎرﺑﺮد دارد.
اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺑﺮای ﺟﻮﺷﻜﺎری اﻏﻠﺐ ﻓﻠﺰات و آﻟﻴﺎژﻫﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ
ﺟﻮش ﻛﺎری ﺑﻪ روش زﻳﺮ ﭘﻮدری
آﺧﺮﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺟﻮﺷﻜﺎری ذوﺑﻲ ﻣﺘﺪاول، ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺟﻮﺷﻜﺎری ﺑﻪ روش زﻳﺮ ﭘﻮدری ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ
. اﻳﻦ روش ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ راﻧﺪﻣﺎن را در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻧﺮخ رﺳﻮب
ﻧﺸﺎﻧﻲ ﻓﻠﺰ ﺟﻮش در ﻣﻴﺎن ﺳﺎﻳﺮ روﺷﻬﺎ دارد. در اﻳﻦ روش از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﺪاوم ﺳﻴﻢ ﺟﻮش ﻓﻠﺰی ﺟﺎﻣﺪ ﻳﻚ ﻗﻮس ﭘﺎﻳﺪار ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﺣﻴﻦ
ﺟﻮﺷﻜﺎری در زﻳﺮ ﻻﻳﻪ ای از ﺳﻄﺢ ﭘﻮدر ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ را زﻳﺮ ﭘﻮدری ﻣﻲ ﻧﺎﻣﻨﺪ
ﺑﻄﻮر ﻛﻠﻲ دو ﻧﻮع ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺮای ﭘﻮدر و ﺳﻴﻢ ﺟﻮش وﺟﻮد دارد ﻛﻪ
ﻋﺒﺎرﺗﺴﺖ از :
۱- اﻟﻜﺘﺮود آﻟﻴﺎژی ﺑﺎ ﭘﻮدر ﺧﻨﺜﻲ
۲- اﻟﻜﺘﺮود از ﺟﻨﺲ ﻓﻮﻻد ﺳﺎده ﻛﺮﺑﻨﻲ ﺑﺎ ﭘﻮدر آﻟﻴﺎژی
